Տարիներ առաջ գլխավոր դատախազի մոտ մեր վարչության աշխատողների խորհրդակցությունն էր: Երբ գլխավորը վերջացրեց միտքը, դիմեց մասնակիցներիս. -Բարձրացված հարցի կապակցությամբ որևէ մեկդ ասելիք ունի՞:

Խոսքն այն Հայաստանի մասին է, որը հռչակեց Հայաստանի զարգացման հիմնադրամի գործադիր տնօրեն Արմեն Ավակ-Ավակյանը Հ-1-ի «Օրակարգից դուրս» հաղորդման ընթացքում: Լրագրողի այն հարցին, թե երբ հայաստանցին համեմատաբար գոհ կլինի իր առօրյայից, Հարվարդ ավարտած կառավարման մասնագետն ասաց հետևյալը. «ՀՀ բնակչության կյանքի որակը էականորեն կփոխվի, երբ երկրում արտադրվող համախառն ներքին արդյունքը 1 բնակչի հաշվով կազմի տարեկան 7000 դոլար»:

Օրերս ամբողջ աշխարհի հայությունը ցնցված էր Վրաստանի իշխանությունների վայրագ և հայատյաց քայլերից, որոնք վրացիներին բնորոշ են և հատուկ:

Արագածն օրեր առաջ լանջից մինչև գագաթ պատվեց լուսեղեն ձյունով, և նմանվում է հսկա սառնաշաքարի։ Ձյունը շերտ առ շերտ կկուտակվի «ալմաստ-վահան» լեռան վրա և յոթ ամիս անց, գալիք մայիսին, երկնակապույտ և մանկաժպիտ վտակներով վար կսահի, սնուցելով հայոց անհամար աղբյուրները։ Արագածը տեսանելի է մայրաքաղաքի բարձրավայրերից։

Ընթերցողն իրավացիորեն կարող է հարցադրել՝ եթե այդքան բացասական գծեր ունի հայությունը, ապա ինչպես է, որ մարդկության արշալույսից ի վեր հայ ազգը և Հայաստան աշխարհը դիմակայել և գոյատևում են մինչ այժմ: Եվ սա այն դեպքում, երբ հին աշխարհի նրա հարևան Ասորեստանը, Էլամն ու Բաբելոնը և այլ պետություններ անհետացել են պատմության ասպարեզից:

Հարգելի Մերուժան, անշուշտ, դժվար է մտավորական լինել և անկախ բոլոր հանգամանքներից, պայմաններից միշտ պահպանել մտավորականի էությունը: Ես Ձեզ չեմ ճանաչում, բայց մամուլում միշտ կարդալով Ձեր հրապարակումները (թող որ երբեմն էլ համաձայն չլինեմ որոշ հարցադրումների, դրանց մասին հպանցիկ` փոքր-ինչ հետո), չեմ կարող չհարգել, որովհետև հեղինակն ունի կարծիք, ունի իր դիրքորոշումը, և այն չունի ենթատեքստ:

Երբ ազգը չի գնահատում Աստծուց պարգև ստացած իր տաղանդն ու հանճարը, այդ տաղանդին ու հանճարին հավակնում և հաճախ տեր են դառնում տաղանդ ու հանճար ծնելու անկարող հարևանները, և նրանք, զավակազուրկ մարդկանց նման, հետո վայելում են ծնողի բերկրանքը:

Անշուշտ, երիցս ճիշտ է Րաֆֆին: Դարերի ընթացքում երկար ժամանակ օտարի լծի տակ գտնվելով՝ հայ մարդու մեջ արմատավորվել է զորեղ մի անհատապաշտություն, որը, ի ցավ սրտի, միաժամանակ արգելանք ու խոչընդոտներ է հարուցել ժողովրդի հավաքական ու միասնական լինելու, ազգային ու պետական ծրագրերը իրագործելիս:

Լուսաթագ Արարատը, Արագածը` կոփածո արծաթ, և լեռներն աղբյուրասուն, Արան և Աժդահակն այս աշնանային օրերին աղոթում են առ ապաշխարություն հերձվածող ելուզակների։ (Լեռնաշխարհի կանաչ, կարմիր և ոսկի հանդերձը ասես պատվում է մոխրով)։ Հազար տարի, երկու դար էլ ավելի մոխրաթաթախ մսեղիք ճարակող էթնոսը թուջասմբակ թաթերով մեզ... քշում է Լեռնաշխարհից անդին։

Հայկական լեռնաշխարհը ձևավորված է հյուսիսային և հարավային խորհրդանիշներին համապատասխան: Այն իր մեջ պարունակում է ծագումնաբանական, արարչագործական, վերածննդի ավանդությունը: